کد خبر: 22462تاریخ: 1396/9/7 13:37
|
|
در دانشگاه صنعت نفت چه میگذرد؟
دانشجویان دانشگاه صنعت نفت که نزدیک به یک هفته است دست به اعتراض صنفی زده و سرکلاسهای خود حاضر نشده اند بیانیه ای را خطاب به مسئولان دانشگاه و همچنین مسئولان عالی رتبه کشور نوشتند.
|
به گزارش شبکه خبری هزاره سوم؛ دانشجویان دانشگاه صنعت نفت که مدتی است دست به اعتراض صنفی زده، بر سر کلاسهای خود حاضر نمی شوند و به دنبال استعفای دسته جمعی هیات رئیسه این دانشگاه هستند برای چندمین بار بیانیه ای را تهیه و تنظیم کرده و در اختیار خبرگزاری‌ها قراردادند.
متن بیانیه دانشجویان صنعت نفت به شرح زیر است:
«در دانشگاه صنعت نفت چه میگذرد؟»
ماجرای دانشگاه صنعت نفت دارد به تدریج به طولانی ترین نهضت دانشجویی در مطالبات صنفی مبدل میگردد. داستانی که از یک بخشنامه وزارتی توسط زنگنه وزیر نفت در خرداد ماه 94 شعله می‌گیرد و تا امروز ادامه دارد.
شاید اگر بخواهیم چند چالش بزرگ وزارت نفت را در پنج سال اخیر نام ببریم حتما بحث دانشگاه صنعت نفت یکی از آنهاست. چالشی که یک بار در سال 94 با پا در میانی هامانه قائم مقام وقت وزیر نفت به نحوی به سوی حل شدن پیش رفت تا آنجا که زنگنه پای استخدام به روال سابق ( که در خرداد 94 و توسط بخشنامه اش کن فیکون شده بود ) برای تمام گروه الف را امضا می‌کند.
هرچند که بعدها ثابت شد این امضا تنها ترفندی بود برای ختم ظاهریِ ماجرای تحصن دانشجویان در سال 94. امضایی که هاشمی رئیس دانشگاه را هم در خوش خیالی محض فرو برد و با استناد به آن پای تمام هیات رئیسه دانشگاه را به عرصه کشاند و آبرو و جایگاه اساتید و نماینده نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری ،حاج آقای علوی کیا، را وجه المصالحه ای برای بقای مدیریت و به زعم خود آرامش دانشگاه قرار داد.
حالا دو سال است از قسم ها و وعده های هیات رئیسه دانشگاه مبنی بر استعفای دسته جمعی در صورت بهبود نیافتن وضعیت استخدامی و مطالبات صنفی میگذرد و دانشجویان دانشگاه بار دیگر چند هفته پیش طی نامه ای به رئیس دانشگاه خواستار پاسخگویی در این رابطه شدند،اما چون جوابی نشنیدند تنها مسیر را بر آن دیدند که بار دیگر به مسولان دانشگاه و وزارت نفت پیام مطالبه گری خود را برسانند. مسولانی که با مدیریت ضعیف خود در این مدت وضعیت صنفی و استخدامی را نه تنها بهبود ندادند بلکه به اسفبار ترین حالت ممکن در آورده‌اند.
حال تنها صحبت دانشجویان خطاب به هیات رئیسه و نماینده نهاد رهبری این است اگر مدیر و مدبر نیستید لا اقل آزاده باشید و به قول شرافتی که داده اید پایبند باشید و با استعفا و جریان سازی خود فکری به حال مظلومان تاریخِ دانشگاه صنعت نفت کنید! اما مع الاسف پاسخ این مطالبه چیزی جز احضاریه های انضباطی و برخوردهای کودکانه‌ای همچون تهدید والدین(!) دانشجویان نیست.
چند سخن کوتاه با مسولین دانشگاه و مسولین ذی ربط کشوری:
آقای دکتر هاشمی ریاست محترم دانشگاه به راستی شما در این مدت که سکان دار دانشگاه بوده اید چه ارمغانی به غیر از عدم تحقق وعده های صنفی،عمرانی و علمی برای مجموعه دانشگاه داشته اید که اینگونه هنوز خود را مستحق چسبندگی به آن صندلی ریاست میدانید؟ به کدام یک از بخش های کارنامه تاریک خود افتخار می کنید؟ به افول علمی و اعتباری دانشگاه در سطح اساتید و غیره؟ و یا به درجه دوم خطاب شدن دانشگاه توسط وزارت نفت؟؟؟به راستی چگونه راضی شدید که افول وحشتناک دانشگاه معظم صنعت نفت در تمام زمینه های علمی و صنفی به نام شما در تاریخ ثبت شود؟ به چه قیمتی؟
بیایید و بفرمایید چگونه و بر اساس چه تحلیل و اصول مدیریتی به این نتیجه رسیده اید دانشجویانی که تنها قول و قرار گذشته شما را یاداوری می‌کنند جزایشان نامه کمیته انضباطی است؟؟ لطفا درک کنید که نمره ی انضباط دانشجویانی که این چنین شجاعانه فریاد حق طلبی فریاد میزنند در کلاسِ "هیهات من الذله"ای که امام شان حسین (ع) یاد داده اند چیزی جز نمره 20 نیست و حال آنکه متاسفانه این بار شما اید که مردود این کلاس درسید!
آقای مهندس زنگنه ای که مدیریت داهیانه شما در امور نیرو انسانی زبانزد عام و خاص گردیده است(!!) لطفا بعد از اینکه هر دوسال یک بار در دانشگاه صنعت نفت مدیریت تان موجب بحران آفرینی شده است و بر اعتماد عده ی کثیری از جوانان این مملکت با خودمحوری شخص شخیص تان ضربه های مهلکی زده اید؛ یک بار فقط یک بار قدم رنجه فرمایید به اهواز و آبادان بیایید و ببینید چه بلایی بر سر این جوانان مستعد مملکت آورده اید که یک هفته است کلاس های درس را به نشانه اعتراض رها کرده اند. بیایید و بگویید که چرا یک شبه همه قوانین را به میل خود تغییر دادید و 30 ماه است برای این تغییرات آسمان ریسمان می بافید! بیایید بفرمایید که چرا حتی در مقابل رای دیوان عدالت اداری به نفع جوانانی که بهشان ظلم کردید مقاومت می‌کنید و به هر طریقی سعی در فرار از این قضیه دارید؟
لطفا بیایید و خودتان ببینید که بین آنچه به شما القا کرده و گفته اند و می‌پندارید با آنچه که در واقع هست زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد!
آقای روحانی رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران هیچ آگاه هستید که در این مملکت یک هفته است که قدیمی ترین دانشگاه تخصصی آن تعطیل است؟ آیا شما که گاهی روی کوچکترین مسائل مربوط به حقوق شهروندی حساسیت ویژه ای دارید جای آن ندارد که به این امر که به طولانی ترین مطالبه صنفی دانشجویی بعد از انقلاب مبدل شده است نگاه دقیق تری داشته باشید؟
دقیقا باید چه اتفاقی در یک دانشگاه بیفتد که رئیس جمهور کشورمان نسبت به آن حساس شوند ؟ کاش نزد فرزندان خود در دانشگاه صنعت نفت می آمدید و می‌فرمودید که احضاریه کمیته انضباطی و انواع ارعاب و ترساندن جوانان حقجوی مملکت آنهم بخاطر فریاد بر حق شان؛ در کدامین بند حقوق شروندی می گنجد؟
آقای لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی شما که بر مسند قوه قانون گذاری و در خانه ملت هستید به راستی چرا تا کنون بعد از یک هفته از جوانانی که قانونا موکل شما در این دیار هستند خبری ندارید؟ آیا هیچ میدانید ما روزگاری با وعده های استخدامی وزارت و دانشگاه نفت پا در این دانشگاه نهادیم آنهم به امید آنکه روزی شاهد تحقق وعده های داده شده باشیم اما حیرت زده اکنون شاهد استخدام نماینده های ادوار مجلس شورای اسلامی در وزارت نفت و چشمان برق زده برخی نمایندگان کنونی برای استخدام های آتی در وزارت نفت هستیم؟ هیچ میدانید که تمام پیگیری های ما از طریق نمایندگان مجلس به دلیل عدم میل و یا توانایی مقابله با آقای زنگنه ( مطابق گفته خود نمایندگان) همه به در بسته خورده است؟ ای کاش یک بار به عنوان عالی ترین مقام قانون گذاری از خود و در وهله بعد از ما بپرسید در دانشگاه صنعت نفت چه خبر است؟
به راستی که حجم این آلام در چند کلام کوتاهی که گذشت نمی‌گنجد اما غرض به خط کردن الفبای درد برای ثبت در تاریخ و احتراز از سکوت بی معنایی بود که گویا این روزها شیوه متداولی شده است. در پایان باید بگویم که آقایان روحانی ، لاریجانی، زنگنه و هاشمی این همه گفته شد اما حقیقت آن است که :
اگر در خانه کَس است یک حرف بَس است !
والسلام.
«در دانشگاه صنعت نفت چه میگذرد؟»
ماجرای دانشگاه صنعت نفت دارد به تدریج به طولانی ترین نهضت دانشجویی در مطالبات صنفی مبدل میگردد. داستانی که از یک بخشنامه وزارتی توسط زنگنه وزیر نفت در خرداد ماه 94 شعله می‌گیرد و تا امروز ادامه دارد.
شاید اگر بخواهیم چند چالش بزرگ وزارت نفت را در پنج سال اخیر نام ببریم حتما بحث دانشگاه صنعت نفت یکی از آنهاست. چالشی که یک بار در سال 94 با پا در میانی هامانه قائم مقام وقت وزیر نفت به نحوی به سوی حل شدن پیش رفت تا آنجا که زنگنه پای استخدام به روال سابق ( که در خرداد 94 و توسط بخشنامه اش کن فیکون شده بود ) برای تمام گروه الف را امضا می‌کند.
هرچند که بعدها ثابت شد این امضا تنها ترفندی بود برای ختم ظاهریِ ماجرای تحصن دانشجویان در سال 94. امضایی که هاشمی رئیس دانشگاه را هم در خوش خیالی محض فرو برد و با استناد به آن پای تمام هیات رئیسه دانشگاه را به عرصه کشاند و آبرو و جایگاه اساتید و نماینده نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری ،حاج آقای علوی کیا، را وجه المصالحه ای برای بقای مدیریت و به زعم خود آرامش دانشگاه قرار داد.
حالا دو سال است از قسم ها و وعده های هیات رئیسه دانشگاه مبنی بر استعفای دسته جمعی در صورت بهبود نیافتن وضعیت استخدامی و مطالبات صنفی میگذرد و دانشجویان دانشگاه بار دیگر چند هفته پیش طی نامه ای به رئیس دانشگاه خواستار پاسخگویی در این رابطه شدند،اما چون جوابی نشنیدند تنها مسیر را بر آن دیدند که بار دیگر به مسولان دانشگاه و وزارت نفت پیام مطالبه گری خود را برسانند. مسولانی که با مدیریت ضعیف خود در این مدت وضعیت صنفی و استخدامی را نه تنها بهبود ندادند بلکه به اسفبار ترین حالت ممکن در آورده‌اند.
حال تنها صحبت دانشجویان خطاب به هیات رئیسه و نماینده نهاد رهبری این است اگر مدیر و مدبر نیستید لا اقل آزاده باشید و به قول شرافتی که داده اید پایبند باشید و با استعفا و جریان سازی خود فکری به حال مظلومان تاریخِ دانشگاه صنعت نفت کنید! اما مع الاسف پاسخ این مطالبه چیزی جز احضاریه های انضباطی و برخوردهای کودکانه‌ای همچون تهدید والدین(!) دانشجویان نیست.
چند سخن کوتاه با مسولین دانشگاه و مسولین ذی ربط کشوری:
آقای دکتر هاشمی ریاست محترم دانشگاه به راستی شما در این مدت که سکان دار دانشگاه بوده اید چه ارمغانی به غیر از عدم تحقق وعده های صنفی،عمرانی و علمی برای مجموعه دانشگاه داشته اید که اینگونه هنوز خود را مستحق چسبندگی به آن صندلی ریاست میدانید؟ به کدام یک از بخش های کارنامه تاریک خود افتخار می کنید؟ به افول علمی و اعتباری دانشگاه در سطح اساتید و غیره؟ و یا به درجه دوم خطاب شدن دانشگاه توسط وزارت نفت؟؟؟به راستی چگونه راضی شدید که افول وحشتناک دانشگاه معظم صنعت نفت در تمام زمینه های علمی و صنفی به نام شما در تاریخ ثبت شود؟ به چه قیمتی؟
بیایید و بفرمایید چگونه و بر اساس چه تحلیل و اصول مدیریتی به این نتیجه رسیده اید دانشجویانی که تنها قول و قرار گذشته شما را یاداوری می‌کنند جزایشان نامه کمیته انضباطی است؟؟ لطفا درک کنید که نمره ی انضباط دانشجویانی که این چنین شجاعانه فریاد حق طلبی فریاد میزنند در کلاسِ "هیهات من الذله"ای که امام شان حسین (ع) یاد داده اند چیزی جز نمره 20 نیست و حال آنکه متاسفانه این بار شما اید که مردود این کلاس درسید!
آقای مهندس زنگنه ای که مدیریت داهیانه شما در امور نیرو انسانی زبانزد عام و خاص گردیده است(!!) لطفا بعد از اینکه هر دوسال یک بار در دانشگاه صنعت نفت مدیریت تان موجب بحران آفرینی شده است و بر اعتماد عده ی کثیری از جوانان این مملکت با خودمحوری شخص شخیص تان ضربه های مهلکی زده اید؛ یک بار فقط یک بار قدم رنجه فرمایید به اهواز و آبادان بیایید و ببینید چه بلایی بر سر این جوانان مستعد مملکت آورده اید که یک هفته است کلاس های درس را به نشانه اعتراض رها کرده اند. بیایید و بگویید که چرا یک شبه همه قوانین را به میل خود تغییر دادید و 30 ماه است برای این تغییرات آسمان ریسمان می بافید! بیایید بفرمایید که چرا حتی در مقابل رای دیوان عدالت اداری به نفع جوانانی که بهشان ظلم کردید مقاومت می‌کنید و به هر طریقی سعی در فرار از این قضیه دارید؟
لطفا بیایید و خودتان ببینید که بین آنچه به شما القا کرده و گفته اند و می‌پندارید با آنچه که در واقع هست زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد!
آقای روحانی رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران هیچ آگاه هستید که در این مملکت یک هفته است که قدیمی ترین دانشگاه تخصصی آن تعطیل است؟ آیا شما که گاهی روی کوچکترین مسائل مربوط به حقوق شهروندی حساسیت ویژه ای دارید جای آن ندارد که به این امر که به طولانی ترین مطالبه صنفی دانشجویی بعد از انقلاب مبدل شده است نگاه دقیق تری داشته باشید؟
دقیقا باید چه اتفاقی در یک دانشگاه بیفتد که رئیس جمهور کشورمان نسبت به آن حساس شوند ؟ کاش نزد فرزندان خود در دانشگاه صنعت نفت می آمدید و می‌فرمودید که احضاریه کمیته انضباطی و انواع ارعاب و ترساندن جوانان حقجوی مملکت آنهم بخاطر فریاد بر حق شان؛ در کدامین بند حقوق شروندی می گنجد؟
آقای لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی شما که بر مسند قوه قانون گذاری و در خانه ملت هستید به راستی چرا تا کنون بعد از یک هفته از جوانانی که قانونا موکل شما در این دیار هستند خبری ندارید؟ آیا هیچ میدانید ما روزگاری با وعده های استخدامی وزارت و دانشگاه نفت پا در این دانشگاه نهادیم آنهم به امید آنکه روزی شاهد تحقق وعده های داده شده باشیم اما حیرت زده اکنون شاهد استخدام نماینده های ادوار مجلس شورای اسلامی در وزارت نفت و چشمان برق زده برخی نمایندگان کنونی برای استخدام های آتی در وزارت نفت هستیم؟ هیچ میدانید که تمام پیگیری های ما از طریق نمایندگان مجلس به دلیل عدم میل و یا توانایی مقابله با آقای زنگنه ( مطابق گفته خود نمایندگان) همه به در بسته خورده است؟ ای کاش یک بار به عنوان عالی ترین مقام قانون گذاری از خود و در وهله بعد از ما بپرسید در دانشگاه صنعت نفت چه خبر است؟
به راستی که حجم این آلام در چند کلام کوتاهی که گذشت نمی‌گنجد اما غرض به خط کردن الفبای درد برای ثبت در تاریخ و احتراز از سکوت بی معنایی بود که گویا این روزها شیوه متداولی شده است. در پایان باید بگویم که آقایان روحانی ، لاریجانی، زنگنه و هاشمی این همه گفته شد اما حقیقت آن است که :
اگر در خانه کَس است یک حرف بَس است !
والسلام.
| لینک مطلب: | http://h3nn.ir/News/22462.html |