به گزارش شبکه خبری هزاره سوم نکته جالب در مورد پریسا تبریز این است که آشنایی وی با دنیای رایانه ها و فناوری سایبری نه به دوران کودکی و نوجوانی وی که به دوران تحصیل او در کالج برمی‌گردد با این حال توانسته است خیلی زود به عنوان دهمین عضو تیم کوچکی از هکرها که وظیفه‌شان تأمین امنیت نرم‌افزارهای گوگل بوده به جمع کارکنان این شرکت ملحق شود. تیمی که امروز به ۲۵۰ متخصص امنیتی گسترش یافته است.

تبریز چندان اهل مصاحبه نیست و شمار عکس‌هایی که از او در اینترنت پیدا می‌شود، کمتر از انگشتان یک دست است.

وی که در حومه شهر شیکاگو بزرگ شده، فرزند یک پزشک مهاجر ایرانی و پرستاری آمریکایی − لهستانی است.

او که در سال ۲۰۰۷ به استخدام گوگل درآمده به خبرنگار ELLE گفته که در دوران کالج برای نخستین بار با کامپیوتر کار کرده و تا آن موقع وقتش را با هنر، ورزش و رقابت با دو برادرش سپری می‌کرده است. او که در ریاضی و علوم استعداد داشته، سپس وارد دانشگاه ایلی‌نوی شده و اندکی بعد نیز علاقه به امور کامپیوتری در او بیدار می‌شود.

پریسا تبریز به گروه هکرهای “کلاه سفید” تعلق دارد که در مقابل هکرهای “کلاه سیاه” قرار دارند. کلاه سفید‌ها به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند، اما از این نفوذ نیت بدی ندارند و هدفشان بررسی امنیت سیستم، شناسایی خلاء‌های امنیتی و ارتقای استحکام سیستم است. او توضیح می‌دهد که برای استخدام به دنبال ‌آنهایی باید باشند که توانایی رخنه به بهترین‌سیستم‌ها را داشته باشند، اما در عین حال اینقدر از نظر شخصیتی قوی باشند که بتوانند در مقابل وسوسه پول مقاومت کنند و خریدنی نباشند.

در حال حاضر شرکت‌ها به کسانی که قادر به یافتن باگ‌ها در سیستم باشند و آنها را گزارش دهند، پول پرداخت می‌کنند. برای مثال این مبلغ نزد گوگل، آن طور که تبریز می‌گوید، از ۲۵ هزار تا ۶۰ هزار دلار متغیر است.

بخشی که پریسا تبریز ریاست آن را بر عهده دار‌د، بیش از ۳۰ هکر در اروپا و آمریکا را شامل می‌شود که کارشان بررسی تهدیدات امنیتی به طور ویژه مربوط به موتور جستجوی گوگل کروم است.

همین تیم بود که در سال ۲۰۱۱ متوجه هک شدن شرکت هلندی «دیجی نوتار» شد. هکرها در این حمله موفق به ربودن گواهینامه‌های امنیتی دیجیتال این شرکت و صدور گواهینامه‌های جعلی شده بودند و به این ترتیب حساب جی‌میل صدها هزار کاربر ایرانی را هک کردند.

پریسا تبریز با نگاهی به آینده از کم‌رنگ‌شدن اهمیت «رمز عبور» خبر می‌دهد. به گفته او ورود به رایانه‌ها و حساب‌های کاربری از راه‌های فیزیکی صورت می‌گیرد، نظیر اثر انگشت که هم اکنون آیفو‌ن از آن بهره‌می‌گیرد و این تازه آغاز راه است.

وقتی پای شکاف جنسیتی و موقعیت زنان در محل کار به میان می‌آید، گوگل نیز با مشکلات خاص خودش روبروست.

پریسا تبریز در بخشی از گفت‌وگویش به نادیده گرفتن زنان از سوی دنیای فن‌آوری اشاره می‌کند و می‌گوید: «من فکر می‌کنم که تلفن‌های همراه برای مردان طراحی شده‌اند، برای این که آنها بزرگ هستند و همیشه در جیب‌تان جای نمی‌گیرند … اگر هدف شما خلق فن‌آوری جدید برای تمام دنیا باشد، بایستی نماینده همه جهان باشید و همه جهان فقط از مردان سفیدپوست تشکیل نشده است.»

در ادامه این گزارش به نقل از شریل سندبرگ، یکی از مدیران ارشد سابق گوگل آمده، زمانی که گوگل کارمندانش‌ را در جریان نتیجه یک تحقیق داخلی در این شرکت گذاشت، «نامزد شدن زنان برای تصدی پست‌های بالاتر به طرز چشمگیری افزایش یافت». در این تحقیق آمده بود که کارمندان زن ۲۰ درصد کمتر از کارمندان مرد برای پذیرش مسئولیت‌های جدید پیش‌قدم می‌شوند.

پریسا تبریز غالبا بعد از پایان کار به باشگاهی در نزدیکی مقر گوگل می‌رود و به ورزش مورد علاقه‌اش یعنی صخره‌نوردی می‌پردازد. در باشگاه مزبور بیشتر صخره‌نوردان از کارمندان گوگل هستند.